StrangeArt is mijn avatar naam, onder
deze naam ben ik actief in fotofora en het blog Apeldoorn-Direkt
Mijn
echte naam is Roelof Rump.
Geboren te Enschede in 1948.
Woon in Apeldoorn in een 6 onder 1 kap woning.
Getrouwd, 2 dochters en 3 kleinkinderen.
Dit is mijn bijdrage om de arme, zwakke en uitgestoten mens in het centrum van de collectieve aandacht te plaatsen, in een samenleving die er juist alles aan doet om deze mensen buiten het gezichtsveld te plaatsen,
Wie ben ik:
Een Vutter met de tijd om rond te slenteren en te observeren.
Vooral geïnteresseerd in “beschouwende” en “sociale” fotografie.
Niet geïnteresseerd in iemand uit de “Quote 100”.
Wel geïnteresseerd in diegene die door alle regels in de maatschappij buiten de boot valt.
Daklozen zijn voor mij meer inspirerende verschijningen in het straatbeeld dan een goed gekapte dame
Eigenlijk fotografeer ik alles wat zich in de zijlijn afspeelt.
Soms moet je mijn beelden ondergaan, niet begrijpen.
Mijmer bij een “kop”, en vraag je af wat voor leven het model leeft.
Een voorkeur voor het alledaagse.
Geen geënsceneerd beeld in een studio maar een toevallig straatbeeld pakt mij.
Citaten van en door fotografen, die ook een beetje op mij van toepassing zijn.
De mens observeer ik met mijn ogen, ik fotografeer ze met mijn hart
Ik ben als fotograaf het liefst onzichtbaar, "een fly on the wall
Ik registreer zonder een oordeel te vellen
Geen deelnemer maar wel observator en met huid en haar betrokken
'Inspiratie is overal om je heen, op straat, in de kroeg.Je hebt iets extra's nodig, je hebt geen idee wat, maar ineens komt het voorbij, staat even stil", en jij neemt een geweldige foto.
Ik voel mij thuis aan de randen, het rauwe en ongepolijste "zijn"
Pas als het gefotografeerd is, ga je het gewone beter zien. Het is zo alledaags, dichtbij en toch altijd vol geheimen,
Ik verzamel verhalen, en wat zijn verhalen eigenlijk: het is de ziel en de emotie van de mens
Mijn foto’s bestaan bij de gratie van mensen
Foto’s zijn niet meer dan observaties
Mijn foto’s zijn soms van een brute directheid, maar zelden afstandelijk en rationeel
De straat is mijn jachtgebied
Mijn werk is soms provocerend en heeft tot doel het onderwerp te ontwrichten.
De manier waarop ik foto’s maak is beslist niet professioneel, het is pure maatschappelijke belangstelling
Ik fotografeer niet om er geld mee te verdienen, als dat de drijfveer zou zijn, zou de naïviteit waarmee observeer direct verdwijnen
In de eerste plaats gaat het mij om de thematiek, daarna pas de esthetiek
Het liefst fotografeer ik mensen die onopgemerkt in de schaduw van de samenleving leven.
Mensen mogen dan maatschappelijk mislukt zijn, als mensen zijn ze dat nooit
Ik maakt zichtbaar wat vaak verstopt blijft voor onze ogen
We zijn tolerant en de meest verscheiden diversiteiten aanvaarden we, behalve bedelaars, daklozen en armen.
Mijn foto’s zijn een aanklacht tegen de verruwing en verharding van de maatschappij
Mijn foto's bevatten geen artistieke interventies, dramatische belichting of opwindende camerahoeken, het is een no-nonsense weergave
Ik fotografeer wat er zich in de zijlijn afspeelt
Met name de omgang met mensen en het verbeelden van hun leven is mijn passie
Ik wil de schoonheid schilderen van mensen in de misère.'
Wij fotografen hebben een vreemde kijk op schoonheid. De verhalen van Dickens zijn ook keihard: ze gaan over armoede en de goot, maar tegelijk zijn ze mooi.
Ik bemoei mij nergens mee, ik ben er gewoon en observeer.
Wat je nodig hebt is geduld en bescheidenheid.
Wat andere fotografen van mijn foto's vinden:
Reactie van een vriendin van een familielid
Heb al even snel gesnuffeld en het lijkt me een leuke man, hoor - geweldig, dat "woon in een 6 onder 1 kap" en "zie liever een zwerver dan een mooi gekapte dame". Wat ik ook meer dan charmant vind is dat je zijn foto's wel mag gebruiken ergens voor als je wilt, behalve als het voor iets commercieels is. Vent met het hart op de juiste plek!
mdb-photography
StrangeArt is uniek in zijn soort. Waar anderen streven naar perfectie met een idealistisch beeld van de mens, zoekt hij juist de schoonheid op in de mens en zijn ware gelaat. Zijn werk kenmerkt zich door rauwe beelden. Niets verbloemend en elke imperfectie in beeld. Het werk van StrangeArt daagt je uit om te kijken naar die mensen die onzichtbaar lijken te zijn op straat. Zijn werk vindt zijn kracht in verwondering over het alledaagse. Niet in de verafgoding van schoonheid zoals de moderne westerse wereld dat ziet
DarkestBlue
Ik ken Strange voor z'n open, beetje excentrieke manier van fotograferen.
Op zijn eigen manier probeer hij door het stereotype heen te kijken en heeft hij vooral oog voor eerlijke en open, registratieve fotografie die de ziel van de maatschappij blootlegt.
Anders dan het technische heeft hij vooral oog voor het diepmenselijke aspect van de persoon die voor z'n lens verschijnt.
FrevaroPhoto
StrangeArt is een mooi synoniem voor iemand die mensen en gebeurtenissen fraai op de gevoelige plaat zet
JantjeB
Strange is een fotograaf en een persoon. Er zijn fotografen die vergeten een persoon te zijn. Die vergeten hoe het is om betrokken te zijn met hun medemens. Dat wil niet zeggen dat hun foto's slecht zijn. Maar deze fotografen kijken alleen door hun zoeker. Ze kijken mensen niet in de ogen en praten niet met de mensen. Door deze betrokkenheid maakt Strange het onderscheidt tussen hem en elke andere fotograaf. Niet alleen maakt hij goed doordachte series en foto's, maar hij is ook nog een mens die om de mensen geeft die hij fotografeert (en niet fotografeert).Dit maakt hem in de wereld van 'snelle fotografen' die fotograferen zonder gevoel voor de E van de medemens, nogal een Strange persoon
Wilma (een andere Wilma dan mijn lieve Wilma)
Strange Art een fotograaf naar mijn hart. Een tikkeltje eigenwijs, sociaal, beetje excentriek, zoekende naar schoonheid maar dan 'anders dan anders'
Fotografie met lef die zich weet te onderscheiden, zonder 'poespas' met een bijzondere eigen stijl dat zich uit in zowel zijn foto's als van het kijken naar de mens in zijn puurste vorm zoals hij is en niet zoals de meerderheid vindt hoe het zou moeten zijn..
Het werk van StrangeArt doet mij altijd denken aan een prachtige spreuk " Je bent zo mooi anders als ik..." zo zijn zijn foto's en de mens die hij vereeuwigd op zijn geheel 'eigen wijze' StrangeArt manier!
Edwin
Ik heb StrangeArt leren kennen als een fotograaf die bijzondere mensen op een bijzondere wijze vast te leggen op de gevoelige plaat.
Hij weet de stille karakter trekken van de personen goed weer te geven.
Hij ziet de mens als één en maakt geen onderscheid tussen verschillende bevolkinggroepen in deze samenleving.
Eva13
Ik ben een simpel mens en kijk niet naar foto’s met een kennersoog maar vanuit m’n hart en gevoel.
Als ik naar StrangeArt’s foto’s kijk dan zie ik een mens die een geheel andere kijk op het leven heeft. Een zicht op het voor ons onzichtbare ”normale”, dat wat wij niet meer opmerken door ons vaak haastige manier van leven. Een papiertje, achteloos weggegooid wordt door hem verheven tot kunst.
De meest menselijke behoefte, het verorberen van voeding, wordt mooi geportretteerd. Nooit zou ik op de gedachte komen om deze vorm van menselijk plezier en verwachting neer te zetten op foto. Maar Strange wel, wat hem iemand maakt die “out of the box” denkt.
Maar ook mensen waar wij aan voorbij gaan, waarvan wij, zonder nadenken, gewend zijn om dit in onze woonomgeving te zien op een toch menswaardige manier neer te zetten is een kunst op zich. En dat doet hij vol overgave. Hij portretteert diegene die in de schaduw, op de grens van de marginaliteit leven, op zo’n manier dat je de ziel opmerkt in de ogen van deze getormenteerde mensen. Je voelt de verhalen in elke doorleefde rimpel, in elke oud kledingstuk dat als het ware de vorm van die persoon heeft overgenomen, in elke blik, schalks, triest, ondeugend en vol humor die op foto wordt “verwoord” in een kleurenpalet die deze gevoelens nog eens onderstrepen.
Ik ben een fan, laat dat wel wezen!! En ik hoop nog vele foto’s te zien
JanJoeng
StrangeArt is voor mij een fotograaf die duidelijk een (levend) verhaal brengt.
Hij brengt het leven op straat dichterbij, haalt verborgen elementen uit de vergeethoek.
StrangeArt haalt het mooie uit het veronachtzaamde.
Door zijn betrokkenheid weet hij mensen in beeld te brengen met hun eigen karakteristieke uitstraling en haalt hij het roerende ̶ het mooie ook ̶ naar boven uit de gewone mens. Daklozen en ander door onze maatschappij geweerden krijgen een ereplaats, de ‘afgeborstelde’ mens komt niet aan bod.
StrangeArt weet prachtige momenten te vangen. En dat daarbij sommige fototechnische aspecten wel eens wat in de schaduw komen te staan, maakt voor mij niet uit. Wat hier telt, is het doorleefde, het pakkende, kortom het gevoel dat de foto’s weten over te brengen.
Robert Esseboom
kleuren.....
het kunstmatig veranderen van de realiteit.....
grauw.......
het in beeld brengen van het verborgene.....
licht.......
het uitlichten van de andere kant van de maatschappij.......
donker......
het verduisteren van het uiterlijke vertoon.....
Roelof is een man die de kleuren van de maatschappij laat voor wat die is. Hij brengt het grauw in het licht.
Spelend met donker en licht, spiegelt hij ons de maatschappij voor, welke hij met zijn camera vangt.
dit is niet altijd wat we willen zien.