Willem Olierook

Armoede in Nederland is een regelrechte schande
In stand gehouden door een falend economisch systeem
Gebaseerd op een (bewust?) verkeerde interpretatie
Van de Bijbelse woorden: ‘wie niet werkt zal niet eten’

‘Werken’ staat voor mij gelijk aan: ‘je inzetten’
Bezig zijn om onze aarde met alles erop te gebruiken en beschermen
Dat kan op vele manieren, maar altijd gebaseerd op ‘liefde voor leven’
In het groot en meestal in het (heel, maar waardevol) klein

Laten we oog krijgen voor de intentie, niet voor het resultaat
Dan kan ‘armoede’ op een dag uit ons woordenboek worden geschrapt

Weggeconcurreerd

‘Jij bent niet arm’, wordt er gezegd
‘Oké, een beetje! Maar niet écht!’
En vlak daarna;
‘Ik noem dat hooguit krap bij kas
maar heuse armoe zie je pas
in Afrika’

‘Daar kun jij geenszins tegenop
dus zeur niet langer aan mijn kop 
en luister, vriend
Je bent weer welkom zo meteen
als je de term ‘vel over been’
echt hebt verdiend!

© Aad van der Waal / Maart 2019

Sjoerd Stellinwerf

Met niks

Dat ze ‘met niks’ uit
de oorlog kwamen
zoals de meesten
maar onderling
vertrouwen kenden...
Dat mijn vaderJ
met de brommer
maar 20 ct had
een gevulde koek
voor me kocht…
Was dat armoede?

Armoede is meer dan het niet hebben van voldoende inkomen, het geeft spanningen en is vaak oorzaak van huiselijk geweld. Sjoerd Stellingwerf schreef hierover een gedicht.

Armoe en later

Van stenen armoe
kan ik spreken
van niet gewenst
te zijn en niet
bemind als kind
de vlonder zo rot
dus de oversteek
gedoemd te falen
toch keerde de weg
ten goede en G’d
verhoede dat ik
zou vergeten Wie
mij riep en nieuwe
adem  schiep….

 © Sjoerd Stellingwerf

De stadsdichter over: “Een bijstandsbudget dwingt tot Koopjes”

De rekenmeesters van het Rijk bepalen het bijstandsbudget. Met dat budget kun je alleen de meest noodzakelijke uitgaven doen. Men gaat er vanuit dat je in de goedkoopste winkels je basisbehoeften koopt. Heb je meubilair nodig dan rekent men de prijs in de 25 % goedkoopste klasse. Met energie gaat men er vanuit dat je de temperatuur enkele graden lager zet, zeer kort doucht en bij lage temperatuur wast. Voor energie kosten rekent men 90 % van het landelijke gemiddelde. Men vergeet hierbij dat (werkende) armen vaak in een slecht geïsoleerd huis wonen.

Over energie en woonlasten:
In totaal hebben 528.000 (oftewel 7,8 procent) van de huishoudens na de netto woon- en energiekosten niet voldoende budget over om te voorzien in het minimaal noodzakelijke levensonderhoud.
Ach ja, dat is ook Nederland

Nu het gedicht van Aad van de Waal

Gratis kussen

Ach, zou ik met dat tweede, gratis kussen
gevuld met hele nesten dode mussen
en met een zachte sloop van schrale troost
de rammelende magen van mijn kroost
beloftevol in slaap weten te sussen?

Het syndroom van Nashville

Voor K. van der Staaij

Men lijkt besmetting al te zeer te vrezen
en heeft elk mens dat anders is geaard
vanuit de zendingsdrang hem te genezen
noodzakelijkerwijs vast ziek verklaard

De Bijbel wordt gebruikt als medisch handboek
waardoor een voorgeschreven medicijn
vaak bitter smaakt als een aloude banvloek
en het geen pretje is patiënt te zijn

ME en TBC zijn nare zaken
COPD en Q koorts; ook niet fijn
MS en ALS kunnen je raken      
(en nierstenen doen soms behoorlijk pijn)

Maar heb je SGP onder de leden
dan moet er extra hard worden gebeden

© Aad van der Waal/ Januari 2019

Aad van der Waal

Omtrent de beschaving

Voor Khadija Arib

De meeste mensen hebben maar één paspoort
zo niet mevrouw Arib; die heeft er twee
Argwanend vraagt men steeds waar zij nu thuis hoort
Bij de kamelen of het stamboekvee (?)

Men wilde wel eens weten waar haar hart lag
en maakte vóór haar antwoord reeds stampij
Wat lag aan haar loyaliteit ten grondslag?
Saharazand of natte polderklei?

Maar stel nou eens dat die persoonsbewijzen  
met het beschavingspeil verbonden zijn
(dat bij mevrouw Arib zeer valt te prijzen)
dan lijkt zo’n tweede pas mij dubbel fijn

Degene die daar constant over mort
komt er wellicht toch (minstens) één tekort

© Aad van der Waal

Willem Olierook

Het leven is als een dis
Je schuift aan
Haalt eraf wat je aanstaat
Voldaan verlaat je de tafel
 
Soms loopt het anders
Dan neemt het leven een andere wending
Rinkelen de glazen
Kom je aan eten niet toe

Edward Butter

4 cent
 
200 x 30 : 150.000 = 4 eurocent
stelletje egoïstische klootzakken
vier eurocent per inwoner van Apeldoorn
vier eurocent per week
stelletje egocentrische kakkerlakken
200 huishoudens zijn het aantal afhankelijken
dertig euro per week
gemiddeld tekort om niet te hoeven

dat delen door het aantal inwoners
en dan laten we ze daar staan
dat maakt me echt van streek
Apeldoorn stad op de bijbelbelt
stad rondom kerken en rondom God
zie de armen en hun lot
helpen kost dus amper geld
deze stad - dit land - is echt verrot

Aad van der waal

Waanzinnig stopwoord

Voor de minister-president

Nog steeds melkt Mark uit het bijvoeglijk naamwoord
die mantra; gul met glimlachen doorspekt
Hij noemt onze cultuur, ons land, ons woonoord
WAANZINNIG omdat dit zo lekker bekt

Gehaaid paait hij de handelsgeest en volksaard
met zijn WAANZINNIG gladde vakjargon
Al is hier die WAANZINNIG mooie welvaart
voor sommigen al jaren op de bon

Hij voelt zich in dit oord vol voedselbanken
markant genoeg toch tamelijk senang
Maar vindt hij dan zo’n rij niet om te janken
en voor een rijk land niet WAANZINNIG lang?

Ik koester evenwel zijn mantra innig
Ook ik vind de verdeling hier WAANZINNIG

© Aad van der Waal/ stadsdichter Apeldoorn/  januari 2019

Sjoerd Stellingwerf

Voedselbank
 
Zij sluiten de rij
ze komen achteraan
 
Als Nieuwspoort spreekt
van toegenomen
welvaart
 
Zij sluiten de rij
ze komen achteraan
 
Nu zorg, wonen en eten
duurder worden
dan voorheen….
 
Zij sluiten de rij
ze komen achteraan

drie dichters

Willem Olierook

Stoer en kwetsbaar

In één beeld gevangen
Groot en sterk
Beschermt klein en zwak
 
Ze laten elkaar stralen
Versterken hun aanwezigheid
Met blikken open en zacht
Gericht op een ongewisse toekomst
 
Schuilen in onbevangenheid
Beschikbaar zijn als schuilplaats


Edward Butter

Mooi kind ja, mooie ogen
mooie papa ook in 't diekje
en verder, verder niets
dus gewoon een heel leuk kiekje
waar diekje dus straatje moet zijn
maar zo rijmt het wel zo fijn
plak hem in een album
een familie album of zo
geef hem aan de opa, de oma
geef hem dus gewoon kado
ik wil best wel dichies maken
maar dan moet het wel een foto zijn
niet over domme kiekjes
en dat is mijn refrein


Sjoerd Stellingwerf

Sterke en zacht
 
Bescherming, grondstof voor jouw groei
- en daar weet vader alles van -
Hij is er als de grote wereld ruw is
of koud en onverschillig
Hij staat voor jou in en wie
aan jou komt, komt aan vader
Jij bent de parel van zijn hart
van zijn grote, sterke, zachte hart

Edward Butter

Deze dichter heeft zo zijn eigen mening over democratie.
Over de foto: De marktplein keuze is ‘de markthal’.
Voor mij, als straatfotograaf,  een entourage voor fotogenieke momenten. De overkapping wordt een ontmoetingsplek. Daklozen kunnen daar hun biertje drinken, jongeren kunnen er chillen. Ik kan niet wachten.
Maar dan nu het gedicht van

Edward Butter

Een plein dat ik niet mocht kiezen
althans mijn keus stond er niet bij
en zo dus geen democratie
en is er alweer niemand vrij
 
Of is de keus uit vier slechte
gewoon dus ook een keus
u gaat hier 'ja' niet menen
da's dan weer een leus
 
Het wordt ons weer eens
door een toch al droge strot gedrukt
al die stomme politici
blijven van de pot gerukt
 
Op woensdag weer gehakt
verplicht vega op vrijdag
langzaam terug naar katholiek
als ik 't zo zeggen mag
 
Een knalvrij oud en nieuw
en zwarte Piet gaat van de baan
ik ben echt heel blij
dat ik niet zo lang meer zal bestaan

Sjoerd Stellingwerf

Fagot-genot

Ademend in de wind, die de takken streelt
een klankenspel van koninklijke beukenkronen
voelt hij de stuwing van de luchtstroom
door het hout, het woud,
klemt hij zijn lippen om het riet
maakt zich één met de fagot
en blaast zijn noten door de lanen
beleeft dat hij bestaat
komt vrij in het samenspel

Willem Olierook

Uit steen gehouwen
Zo lijken vaak onze meningen
Of het nu gaat over geloof of Zwarte Piet
Koud als marmer
 
Maar een beeld kan ook laten zien
Dat het anders kan
We de handen ineen kunnen slaan
Voor een gezamenlijke toekomst
 
Van welke kant of met welke kleur
Laten we elkaar tegemoet komen

Willem Olierook

Je partijtje meeblazen
Hoe fijn is dat niet
Je wordt gezien, gewaardeerd
Maakt deel uit van de groep

Misschien komt er een tijd
Dat je ‘uitgeblazen’ bent
Het gewoon niet meer lukt
Of je het niet meer op kunt brengen

Laten er dan mensen zijn
Die je ook dan nog zien

Edward Butter

Tien

't Leven is een zeven
en hoeft geen acht te zijn
evenmin een negen of een tien
want wat is dan het nut van wijn

Willem Olierook

Wat is het heerlijk
Om je op te kunnen sluiten
In je eigen bubbel
De boze wereld buiten te houden

Dobberen op de woeste golven
Die jou niet kunnen deren
Tot je beseft
Er eens uit te moeten

Geniet van het moment
Maar vrees de realiteit niet

Edward Butter

De vragen blijven
de twijfel
angst
maar ook de hoop
het weten
naast het niet begrijpen
soms vergeten
handen
handen kunnen zoveel zeggen
ogen kunnen zo gaan branden
nog zoveel uit te leggen
nu maar verder bouwen
de handen in elkaar
in een liefdevol vertrouwen

Willem Olierook

Laat kinderen een instrument leren bespelen
En de wereld wordt een stuk vreedzamer
Is mijn overtuiging
Die op niets is gebaseerd

Maar niet ieder gezin
Is in staat dat een kind te geven
Wat heel spijtig is
Omdat muziek een ‘must’ zou dienen te zijn

Muziek leert je wat emoties zijn
Emoties om meer mens te (kunnen) worden

Wat is het heerlijk
Om je op te kunnen sluiten
In je eigen bubbel
De boze wereld buiten te houden

Dobberen op de woeste golven
Die jou niet kunnen deren
Tot je beseft
Er eens uit te moeten

Geniet van het moment
Maar vrees de realiteit niet

Edward Butter

De taart van raadslid Ben Hendrikse

De mensen kijken vol verwachting
hopend op een wijze raad
een raad zit daar oppermachtig
moeten beslissen over goed en kwaad

Het gaat nu over onze kind'ren
ze moeten goed de toekomst in
daar mag niemand ze dus hind'ren
heeft RealX nu echt wel zin

Sunita Biharie weet het wel
dit is een uitermate ernstig spel
zelf heeft ze een zoon
die is gered daar, niet gewoon
RealX dat moet dus blijven
maar Ben Hendrikse heeft een argument
Sunita moet een taart gaan bakken
lekker, dat is duidelijk, met die vent

Maak zo'n man maar burgemeester
zijn stellingen zijn degelijk onderbouwd
zulke mensen willen we hebben
daar voelen we ons vertrouwd

Edward Butter

Stoptober

Het licht dat komt van ver
en de tijd die gaat voorbij
slechts nuttig voor de fotograaf
en, nou ja, voor mij

En de stad die slaat haar gade
met haar rug tegen de muur
denkt ze aan haar gade
in haar hand het heilig vuur

Ouwe Hein hoeft niets te doen
hij kijkt naar haar en lacht
zit rustig in 't verlicht plantsoen
scherpt de zeis en wacht

En als zij morgen in de hemel is
en denkt mijn God wat deed ik daar
als zij daar dan haar geliefden mist
dan denkt ze: had ik maar

Ik had nog iets langer willen zijn
bij man, mijn kind, en de kleine meid
mijn God dat doet dus echt wel pijn
en ook zij, zij zijn mij nu kwijt

Mensen stop nu toch met roken
voor je lijf en voor je schat
je bent jezelf op aan 't stoken
he mensje, mensje wil je dat

Het is een jaar of wat geleden
dat mijn meisje zei: ik wil je nog niet kwijt
afdeling tabak verder maar vermeden
want ook ik wil blijven bij mijn kleine meid

Willem Olierook

Een voorstelling begint met een lege zaal
De kunst is om die vol te krijgen
Dat gaat niet vanzelf
Je zult een goed verhaal moeten hebben

Kerken lopen leeg
Is er dan geen goed verhaal meer?
Echt wel!
Maar het moet wel verstaan worden

De blijde boodschap in een eigentijds jasje
Wie gaat die uitdaging aan?

Edward Butter

Ode aan de heer Rump die een foto maakt die je rustig alle kanten op kan draaien.

Vleugels

Van links naar recht en van rechts naar links
speel ik de vleugel van het blad
ik trap pedaal en ik speel de toets
en vind veel noten op mijn pad

Ik blader hier en ik blader daar
speel Bach en Mozart door elkaar
ik kijk omhoog en ik kijk omlaag
al ik me op de toetsen waag

Zwart en wit lekker op 't paneel
waar ik de sterren van de hemel speel
en me echt dus geen moment verveel
en nu dit alles met u deel

Willem Olierook

Het leven lijkt soms op touwtje springen
Ontwijken wat vervelend is
Niet geraakt willen worden
Even niet met de voeten op aarde

Dat kun je best een poosje volhouden
Maar op een bepaald moment
Word je moe
En zul je het moeten opgeven

Wat je misschien eerst als nederlaag zag
Kan zo omkeren in een overwinning (op jezelf)

Edward Butter

Pech

Om Herman van Veen maar te citeren
ogen met uitzicht op zee
of is hij nog aan 't repeteren
neemt hij de klanken in zich mee

Kijkt hij naar zijn rechtervoet
die loopt te huppelen in het gras
dat doet 'ie best wel goed
links wilde dat hij de rechter was

Ach ook ik begin alweer te dromen
zoals altijd als ik in de verte staar
misschien hoopt hij ook dat ze nog gaat komen
spelen ze samen, zij op de gitaar

Nee even zonder flauwekul
waarom rijdt dat wieltje daar niet weg
dan is hij mooi de lul
of netjes gezegd dan heeft hij pech

Willem Olierook

Soms ontstaan er nieuwe gewoonten
Is het oude blijkbaar niet meer goed of toereikend genoeg
Dat is natuurlijk helemaal prima
Vernieuwing houdt mijn leven leuk en uitdagend

Neem nu de ‘boks’, de ‘fist-bump’ of het ‘vuistje’
Ineens was hij er, bij motorclubs en op het tennisveld
Die knokkels tegen elkaar; zo van ‘we gaan er (hard) tegenaan’
Wij zijn een team, kom maar op (wereld?)

Zelf doe ik het nog wat weifelend en voorzichtig
Ben ook maar net aan de ‘high-five’ gewend

Edward Butter

Mijn kind

Mijn kind is ieders kind
en ieders kind van mij
samen brengen we het veilig groot
luisterend naar wat Jezus zei
laat de kinderen tot mij komen
en de kinderen kwamen blij

Jouw kind veilig bij mij
en mijn kind vertrouw ik jou
samen zetten we een toekomst neer
een pet de zon, een jas de kou
en iedere dag, ja telkens weer
als ik aan jouw toekomst bouw

Te vuur, te zwaard, de kop eraf
zo ging de katholiek te keer
van hier tot aan Jeruzalem
kent u de inquisitie nog meneer
niemand trapte op de rem
en branden, branden dat doet zeer

Heel even maar, een kwartier of zo
maar misbruik van 't onschuldig kind
brengt een leven lijden met zich mee
en Jezus onze kindervrind
schudt ongetwijfeld heftig nee
dit is niet wat liefde mint

Nu alle Chileense bisschoppen
hoezo ontslag, niet in een cel
voor al het leed dat achterblijft
en u als katholiek, uw weet het wel
voor ieder kind dat van angst verstijft
biedt u de basis voor hun spel

Want zelfs de paus is maar een eenzaam mens
zonder katholieken op de planeet
en mocht het om de hemel gaan
dan lijkt het toch logisch dat uw weet
dat God hier niet achter kan gaan staan
neem dus afstand van dit leed

Zeg die kerk van angst, geweld en pijn
gedag voordat het uw kind zal zijn

Ieders kind mijn vriend is uw kind
en vertrouwt u als een vrind
sta nu dus op, verlaat de mis
en ga daar waar God ook is


Willem Olierook

Vrouw, uit het juiste hout gesneden
Weet dat alles draait om het hart
Het is daarom goed er af en toe naar te kijken
Klopt het nog allemaal?
Daar waar jij je zo druk om maakt
Stroomt je bloed nog waar het niet gaan kan?
Bonst het nog van vreugde?
Gonst het nog van liefde en verwondering?
Check! Leef maar lekker verder!!


Sjoerd Stellingwerf

De spanning tussen
de heilige woorden
en een kracht die
je lokt over de grens
je bent immers mens
de verboden vrucht is
een sterke magneet
wat je ziet en betast
is zo mooi en
je bent immers mens
Keert de dienaar der orde
zich nu van je af of
verbindt hij zich in herkenning...
dat is van kardinaal belang
we zijn immers mens


A3aan Holsappel

Het beeld passend in de compositie
De kerk koestert het gezicht
Ogen gefocust op het hart
en de bisschop biddend voor het licht.


Marion van Rossum

Sereen kijkt ze op ons neer,
Met haar hart in haar hand keer..op keer.
Zou ze weten wat er in ons omgaat
Hoe het leven buiten de kerk ervoor staat
Uit naam van het geloof elkaar misbruiken
Of hun machtspositie misbruiken
Er is veel leed en pijn waar de kerk haar ogen voor sluit
Misschien dat de kerk ooit besluit
De ogen te openen en de realiteit wil zien
Dan ga ik weer in de goedheid van de kerk geloven..misschien


Aad van de Waal
(De Huidige stadsdichter)

Veilig Hartbeeld

Vandaag de dag is nog maar weinig heilig 
verloopt niet alles meer zo vlekkeloos
Voor maagden is dit huis niet langer veilig
’t vertrouwen in het celibaat is broos

Wee hen die ’t goede voorbeeld moesten geven 
maar waar het mededogen uit verdween 
(die enkel nog door lust werden gedreven) 
Het is geen wonder dat ik bitter ween

Ik zou het allerliefst van vlees en bloed zijn 
maar pantser mij hier node (preventief)
Ach, konden aardlingen maar louter goed zijn 
dan was ik vast wat minder defensief

Dan had het ‘heilig hart’ niets meer te vrezen 
en hoefde geenszins ‘veilig hard’ te wezen


Sonja Janssen Bruil

Herboren

Een wonder
Gij eerwaarde
Zo nabij
Afstand in tijd
Ruimte
Uw blik
Richt zich
Ver mijner
Vandaan
Laat ons kruisen
In Mohammed, Boeddha,
En Jezus naam
Liefhebben
Dansen
Zingen
Eeuwig
In zalige vrede
Liederlijk
Voortbestaan.


Willem Bierman
(De eerste stadsdichter, 2009-2011)

EAT YOUR HEART OUT, MARIA

Het liep tegen carnaval
het was aan alles te merken

Ik zei tegen de groenteboer die zijn
verkleedpartijen- en optochtenoutfit

al aan had om te zien of alles nog paste
(raar petje, witte coltrui, antracietkleurig

kapmanteltje, paarse schort over een rok
in de kleur van het kapmanteltje), ik zei

– Doe mij maar die hartvormige peer
en laat het steeltje er alsjeblieft aan

De groenteboer deed er een zakje om
schreef op het etiket 'Tot Pasen Houdbaar'

Mijn haren plakten onder de hoofddoek
Ik verdrong de jubeljeuk onder mijn kleed

Het kan niet
en daarom gebeurt het

Edward Butter

Sterrenstelsel Andromeda

De watertoeteraar
die vinden wij soms raar
van nature wat verlegen
je komt ze zelden tegen
 
Ze toeteren wat feiten
en zullen zelden bijten
met een mond vol instrument
zijn ze dat dus niet gewend
 
Tenzij u ergens anders staat
komen ze van linksaf uit de straat
gaan over het gele gras
en blazen alsof het vrijdag was
 
Ja dit is een raar gedicht
maar de flippers zijn ook geen gezicht
dus dacht ik, uw dichter, absurdisme
kan ik ook of ik vergis me
 
En dat bleek het dus te zijn
komt vast weer door de wijn
ze komen zoals dat heet
van een andere planeet

Edward Butter

Een leven

Aan het einde van de rimpels schat
daar staat een pot met goud
wij weten dat het wellust was
ook als zegt men "oud"

In dat ene open oog
is er nog die geile kwaliteit
zo ondeugend uit het toen
die raak je nooit meer kwijt

En van daaruit groeiden rimpels
van een lach, een traan, een schreeuw
rimpels die nog terug gaan
ver in de vorige eeuw

Daar waar iedere pot met goud
zijn oorsprong vond in het moment
dat jij nog steeds kan zien
waar jij nog dagelijks bent

Willem Olierook

Een bekend gezicht
Deze man al heel vaak gezien
In De Drie Ranken, maar nog vaker op Groot-Schuilenburg
Mijn gedachten gaan terug in de tijd

De tijd van Strooisel
Die hartelijke, prachtige medemuzikanten
We straalden blijheid en dankbaarheid uit
Als aangeraakte mensen

En de warmte die we terugkregen
Voor altijd een speciaal plekje in mijn hart

Edward Butter

Ogen met uitzicht op niets

Tja dat weet je niet
wat is dat nou voor een vraag
wat je wilt worden als je groot bent
daar heb je nog niet over nagedacht
misschien wel correspondent
of fotograaf net als die vent

Willem Olierook

Je kind vervoeren van A naar B
Daar kun je tegenwoordig heel druk mee zijn
Naar de crèche, twee werkende ouders
In de stad, wat per fiets het snelst gaat

Oké, je hebt er wat hulpstukken voor nodig
En een beetje technisch inzicht
Want het moet natuurlijk ook veilig
Maar daar word je steeds handiger in

Als je dan eindelijk op kantoor bent
Kun je daar gelukkig even bijkomen

Edward Butter

Als het leven niet lief is

Als de ochtend je angst is
de middag je pijn
de avond een demon
dan is het leven niet fijn

dan ga je slapen
met angst voor de dag
met angst voor de ochtend
zelfs met angst voor een lach

Als het leven niet lief is
meer pijn dan gerief is
dan is er: neder-neder-neder weed
wordt het leven weer een lied

Dan kan je dansen op de maan
zweven door een orkaan
dan leef je zingend in de dag
dan leef je dansend met een lach

Edward Butter

Metoo ik kan er niets aan doen
als ik dit zie trek ik mijn woorden in
maar denk toch echt aan toen
ik denk dan aan een zwoele nacht
waarin ik haar bemin
en zij dus teder lacht

Metoo echt waar als ik dit zie
en ik denk ook echt heel veel Youtoo
Ogen kruipen omhoog naar haar knie
en rustig ook wat verder hoor
zeker wel tot aan haar kont
en verder naar haar oor

En Roelof beste vriend ik weet zeker
toen jij je lens richtte
toen werd er ook bij jou wat weker
ik weet dat er wat zwichtte
en dat jij niet durft te zeggen
dat je de auto vast wilde leggen

Willem Olierook

Wanneer geef je ‘de laatste kus’
En hoe?

Als je haar in de ogen kijkt
Waarin de sprankeling al dooft
Als je elkaar vasthoudt
Terwijl het loslaten al begonnen is

Als je de dood tussenbeide moet laten komen
Er een snik sterft in je keel
Je hand niet meer kan wuiven: tot ziens

Maar je gaf ‘m wel
Die laatste kus
Tot over de einder

Aad van der Waal

Operationele conditionering

(om te kwijlen)
 
’t instinct zegt dat ik zeer devoot moet knielen 
en mij volkomen wenselijk gedraag 
want priester Pavlov splitste brave zielen 
die hier gehoorzaam op hun knieën vielen 
steeds consequent een hostie in de maag

Willem Olierook

Daar staat een held
Een held met sokken
Niet te verwarren met ‘op sokken’
Hij is zojuist uit de kast gekomen

Mooi in zijn schuchterheid
Zijn wankele kwetsbaarheid
Hij heeft de schaamte van zich afgeschud
Alleen zijn ogen durven de confrontatie nog niet aan

Hij is het waard om gezien en geprezen te worden
Ja, hij is het meer dan waard

Edward Butter

Vele kleuren 't lijkt wel feest
zal er iemand jarig zijn
of wellicht ook net geweest
en is er nu dus kinderwijn
 
Gezellig is dat altijd weer
veel suiker in het kind meneer
jawel dat is niet goed
maar iets wat met een feestje moet
 
We moeten daar niet over zeuren
dat moet zo nu en dan gebeuren
en 't plastic dat daar blijft staan
dat gooien we in de oceaan
 
De oceaan is zo ontzettend groot
de vis die gaat nog lang niet dood
dus hup maar, doe maar kleurfestijn
want dat is zo ontzettend fijn

Edward Butter

De J.P. Coenstraat
waar men nu opnieuw weer over praat
en is het toeval J.P. Balkenende
dat u de VOC erkende
 
Piet Heijn zijn naam was klein
en hier staat nu dus Albert Heijn
zomaar in een glazen hok op straat
en niemand die erover praat
 
Ach ook ik zit er niet mee
leef in dit landje heel tevree
J.C. Decaux die heeft het hok gemaakt
wat door Pieterson Coen nu wordt bewaakt
 
Maar wat ik me afvraag beste mensen
en hier gaat men over grenzen
wat ik me dus afvraag vanuit dit gezicht
waar zijn toch die gordijnen dicht

Edward Butter

Zes verhalen op een scootmobiel
zes hele levens met van voor een wiel
zorg dat dat beeld dus niet vervaagd
dat er niemand naar die verhalen vraagt
 
Ga eens neuzen in dat Grand Café
en neem dan wat van die verhalen mee
over vroeger, vrouw en kind
en hoe het leven werd bemind
 
Over nu met op schoot de kleine meid
die soms bij opa paardje rijdt
over kinderversjes die weer gaan bestaan
van Lieselotje langs de lange Lindelaan
 
En in een land hier ver vandaan
waar heel veel paleisjes staan
leeft opa met de kleine meis
het laatste deeltje van de reis

Willem Olierook

Zie ze daar eens staan
of eigenlijk zitten
vroeger zouden ze veroordeeld zijn
tot verblijven achter de geraniums
maar de technologische vooruitgang
heeft ze mobiel gehouden
op het virtuele bankje
kunnen ze elkaar nu vertellen over toen
 

Willem Olierook

Zijn blik gaat over de einder
terug naar zijn herinneringen
te paard over de prairie
het kan ook een oude fiets geweest zijn
en het landschap een Hollands weiland
zijn ogen laten zien dat het goed was
hard werken voor weinig maakt vreugdevol
het kampvuur voor warmte en vertier

Edward Butter

In Roelofs boek een foto gevonden
van een man zoals ze destijds bestonden
John Bull, Sam Bas en Billy the Kid
mannen van staal, mannen met pit
 
Sinds eeuwen niets van Billy gehoord
hier staat hij, hij is niet vermoord
stoer, sigaar en een hoed
nee mensen met Billy gaat goed
 
Kijk naar zijn houding en kijk in zijn blik
nog steeds voel je angst, nog steeds de schrik
Pat Garret kom hier met je lood
Pat Garret je bent toch zeker niet dood
 
Pat bij deze een foto van hoe hij nu is
en schiet dit keer dus niet mis
we vertrouwen en hopen op jou
kom hier en vernietig dit keer de outlaw

Edward Butter

In Apeldoorn loopt een heel kleine man
met een lens die bijna niet groter kan
zo schiet heer Rump boeken vol prenten
voor het doel en niet voor de centen

Begaan met de zwervende jeugd of de junk
zonder onderscheid tussen skinhead of punk
worden boeken met foto's en verhalen gevuld
en hij zegt nooit: eigen schuld dikke bult

Zijn roep is aan ons, de gewone man
of er wat begrip, wat medeleven af kan
ondersteund door lege, vaak angstige blikken
en statements die ons op de vingers tikken

Op een symposium presenteert hij twee boeken
van mensen verscholen in donkere hoeken
Roelof zet ze weer een beetje als mens
en wordt daarmee groter dan zijn eigen lens

En altijd als ik mensen hoor oordelen
kort door de bocht de betere spelen
dan wil ik weten in jouw mooi bestaan
is daar plaats voor hen die struikelen gaan

Roelof mijn vriend we gaan zij aan zij
jij nog wat foto's en ik een dichie erbij

Edward Butter

Vies oud mannetje
 
Toen ik deze foto op mijn beeldscherm zag
verscheen er op mijn gezicht een brede lach
doordat mijn hoofd vol schoot met beelden
van vingers die de snaren streelden
 
Voor me zag ik hoe ze gingen spelen
hun kin op kast, handen op de delen
en terwijl het meisje dus de noten las
droomde ik dat ik een viooltje was

Willem Olierook

Natuur en cultuur
Een prachtige combinatie
Vrolijke graffiti
Onder een olijke boom

Een sauna voor lichaam en geest
Zweten om niet te hoeven weten
Wat er op de bankrekening staat
Of wat morgen de dag zal brengen

Menselijke creativiteit
In een geschonken universum

Edward Butter

Gevangen in een foto
sterft de danser een stille dood
want zonder zijn beweging
is een danser zwaar in nood

De danser zoekt zijn vrijheid
de ruimte is van hem
maar een foto biedt geen ruimte
en de danser zit dus klem

Zijn vriend deelt dat gevoel nu
kijkt angstig naar op zij
maar een foto neemt niets weg
en de dansers zijn dus vrij

Want dansers moeten vrij zijn
zwevend door ons leven
daar kan de danser alles
aan dans aan ons dus geven

Willem Olierook

Wereldreis

Je had nog zoveel plannen
Een wereldreis
Stedentrips
De wereld lag aan je voeten

Er kwam een kink in de kabel
Reizen ho maar
Ziekenhuistrips
Je voeten wijzen naar de wereld

Kun je omgaan met deze planningsmutatie?
Wil je deze lotsbeschikking accepteren?

Edward Butter

Spelen​

Het hoort niet en het kan niet
mijn leven is een lied
en mensen denken veel teveel
terwijl ik met het leven speel

De mensen denken aan de buur
en ook wel op de lange duur
ja mensen denken veel te veel
terwijl ik met het leven speel

Ik dans en spring en nog een keer
vraag niemand of het mag meneer
ja mensen denken veel te veel
terwijl ik met het leven speel

Ik heb mijn jeugd en u uw deugd
u moeilijk doen en ik mijn vreugd
zo dans ik op de tafel schat
en niemand, niemand doet me wat

De mensen denken veel te veel
terwijl ik met het leven speel
denken doet men vrouw en man
totdat men niet meer spelen kan

Willem Olierook

Katje

Soms zijn er tijden in je leven
Dat je het even helemaal gehad hebt met mensen
Omdat ze je belazerd hebben
Of met de nek aankijken

Dieren hebben daar geen last van
Hun trouw en vriendschap zijn onvoorwaardelijk
In een dolle bui
Willen ze jouw nek wel van dichtbij bekijken

Wij mensen kunnen veel leren van de natuur
Het kan ons als mensen dichter bij elkaar brengen

Willem Olierook

Een deur openen is vaak een simpele handeling
Sleutel in het slot en omdraaien
Wat zich achter de deur bevindt is meestal bekend
Je eigen vertrouwde woonverblijf

Soms is een deur openen heel (in)spannend
De sleutel in het slot krijgen een strijd
Is de ruimte die je gaat betreden een onbekende
Een vreemde plek die nog geen thuis is

Zie het vertrouwde eens aan met andere ogen
Ga het onbekende eens binnen met nieuw vertrouwen

Edward Butter

'k Was ook zesentwintig
zo jong, zo vitaal en in zekere zin mooi
'k was sterk en opstandig
en sliep soms nachten in 't hooi
daar sliep ik met jou
in nachten die duurden en duurden
woorden van liefde en woorden van trouw
terwijl verlangens ons stuurden
'k lustje, ik kusje, ik blus je
we renden, we dansten en sprongen
jij voor mij voor altijd en maar door
ik voor jouw en alleen voor jou jongen
afscheid terwijl ik wil schreeuwen: more
maar 't is oud, enigszins verwrongen
't kreunt en het steunt op twee wielen
toen altijd, nu dolende zielen

Edward Butter

't Is een spelletje denk ik
dat zie je aan haar ogen
een spelletje waarin
ieder antwoord wordt gewogen

Een ondeugend spelletje
dat zie je aan haar ogen
een spelletje met regels
waar niet in wordt gelogen

Lees maar zegt ze zacht
iedere lijn is een gedachte
over ooit en wanneer dan
en al wat ik verwachte

De ondeugende rond mijn ogen
gedachten die daar griefde
dat waren momenten zo u ziet
die gingen over liefde

kunt u ze tellen beste man
telt u ze hier meneer
en als u met uw hart telt
dan komt er eentje meer

Willem Olierook

Als het buiten bitter koud is
Laat je dan verwarmen
Door muziek die je bloed laat stromen
Klanken die je in vervoering brengen
 
Als je langs loopt en geluiden opvangt
Durf dan de deur door te gaan
Spreek je groet uit
En weet je welkom
 
Misschien speelt de band wel speciaal voor jou
Iets van ‘de oude Genesis’

Edward Butter

Ik wil hem aaien
een koekje geven
en roepen we gaan uit
waar is de riem gebleven

En als we weer thuis zijn
roep ik hop in je mand
gooi eten in zijn bak
en pak dan mijn krant

Maar nu ik  hem hier zie
denk ik vooruit met geit
en zet een advertentie
is iemand zijn hondje kwijt

Zo'n hondje met hangwang
en iets te grote oren
hallo hallo hallo
is iemand hem verloren

Willem Olierook

Hallo daar, leuk dat jullie me hier zien
Ik wacht op de bus, maar dat dacht jij vast ook
Mijn bestemming is het huis van mijn zus
Ze is gevallen, toen het zo had gesneeuwd

Schouderblad gebroken en wat blauwe plekken
Dus ze kan wel wat hulp gebruiken
Meteen maar even boodschappen voor haar gedaan
En zelf wat lekkers voor hun gezin gebakken

Ik wens je een fijne dag
En wie weet tot een volgende ontmoeting

Edward Butter

Spelen met tijd

Ergens in een ver verleden
nog voordat ik een kind zou zijn
floot mijn vader naar twee meiskes
want fluiten vond mijn vader fijn

Ergens in een ver verleden
nog voordat hij papa zou zijn
flirte vader met twee meiskes
blond en prachtig slank in lijn

Ergens in een ver verleden
aan de oevers van de rijn
kuste papa met twee meiskes
ja zo had het kunnen zijn

En nu dan in het heden
zie ik die meiskes weer
en ik denk toch bij m’n eigen
dat was dan weleer

Edward Butter

Edward Butter

Ik droom van een huis en een boompje
van een vrouw en een hond en een hek
maar iedere keer als ik opsta
pleur ik weer terug op mijn bek

Ik droom van een leven als jij man
van een toekomst nuchter en blij
maar iedere keer als ik niet drink
voel ik me ook niet meer vrij

Dus laat me, laat me mijn leven
help me soms met een euro of twee
dat hoeft niet altijd te wezen
maar zeg ook niet altijd nee 

Willem Olierook

Iemand de hand schudden is een mooi gebaar
Zeker als het niet uit gewoonte wordt gedaan

Die hand vertelt iets over de persoon
De ruwe hand van de bouwvakker
De zachte hand van de kantoorklerk
Een stevige handdruk van een zelfverzekerd iemand
Een slap handje van een angstige medemens 

Klam, krachtig, vluchtig, bankschroef
Het zegt allemaal iets in die hooguit twee seconden

Willem Olierook

Soms heb je het vervelende gevoel
In een hoek te zijn gedrukt
Er komt dan zoveel op je af
Dat je ongewild tegen de muur staat

Ga je dan een beetje zitten kniezen
En de hele wereld de schuld geven
Of trek je lekker een lange neus
En laat je zien dat het ook anders kan 

Ik geloof in de kracht van humor
Een beetje zelfspot biedt ook uitzicht

Willem Olierook

Ik zie angst in je ogen
Jouw ‘niet weten hoe het verder moet’
Leven in de kou, in eenzaamheid
Waardoor je ook binnenin koud wordt

Achter je angst zie ik je hunkering
Naar blijheid en genegenheid
Naar vriendschap en warmte
Opdat je een menswaardig bestaan hebt

Ik steek mijn hand naar je uit
Wil jij hem in vertrouwen vastpakken?

Willem Olierook

GANG

Het leven is soms een lange gang
Als je jong bent huppel je door het leven
Naarmate je ouder wordt gaat het bedachtzamer
Genoeg kamers om te kiezen waar je wilt vertoeven

Er komt meestal een moment
Dat de gang alleen je te zwaar wordt
Dan is het fijn als er iemand naast je loopt
Die weet waar je heen wilt

Hulde aan al die vrijwilligers
Die een eindje met je meelopen

Edward Butter

Willem Olierook