BlancoGrijs

Reacties op dit In Apeldoorn-Direct gepubliceerde artikel

Wat is relevant?, een afscheid van Andre Hazes in de kuip?, een oud politicus, al jaren dement, waar een necrologie over wordt geschreven. Een Puma op de Veluwe?
Relevant voor mij zijn deze personen. Personen die aan de rafelkant van de maatschappij leven. Personen die wij negeren omdat deze niet in ons beeld passen van succesvolle mensen.
En wat is succesvol? Een persoon als Dominique Gaston André Strauss-Kahn, succesvol als directeur van het IMF, bijna president van Frankrijk namens de socialisten en op een of andere manier vaak in het nieuws.
Geef de randfiguren een gezicht. Dat is voor mij de essentie van dit artikel in Apeldoorn-Direct (en de outcast een gezicht geven is trouwens ook mijn fotografische drive).

Over Harry: een iconisch figuur in Apeldoorn
Harry: Ik hoop voor je dat in de hemel er niet alleen maar Melk en honing is, of alcoholvrij bier

Jaren geleden schreeuwde Harry tegen mij al fietsend met 4 lege kratten op zijn fiets “JA! DAT IS NOU MIJN PROBLEEM!”. En zo heeft iedereen zijn/haar herinneringen aan Harry. Lang leve de mensen die het straatbeeld verfraaien! Proost, Harry!

Volgens mij dankte Harry zijn bijnaam “Kratten Harry” er aan dat hij in vroegere jaren vaak her en der (kratten met) lege flessen vandaan haalde om deze vervolgens om statiegeld bij supermarkten in te leveren.
Rust zacht Harry!

Proost!

Trusten Harry.

Kratten Harry, wie kent m niet?
Die van het lood stelen, fietstassen vol en dan richting van Uffelen, die van het meteen dope kopen als ie geld had, die van delen (iets wat onder alcoholisten en junks meestal nogal uitzonderlijk is), die van het popje in zn armen…, die van uit de Oranjeparkvijver drinken, die van gestolen kippen komen opwarmen in de oude Gigant, die altijd een beetje geld van me kreeg, die bij mij thuis als een gastheer iedereen van koffie en thee voorzag midden in de nacht, die van een reuisachtige zak friet waar iedereen van mee moest eten, die van slapen in het fietsenhok achter het JAC, die van zich vrijwillig laten opnemen in de psychiatrie als het buiten écht te koud was, die van.. achter de winkel een krat lege flessen jatten om hem vervolgens aan de voorkant van de winkel braaf in te leveren, ja zo kwam Harry aan zijn bijnaam…
Hij leefde anders dan de doornee mens, maar een goeie vent was het in wezen.
Rust zacht, ouwe reus!

Ik was die kippen in Gigant helemaal vergeten Robert, grappig. Ik herinnerde me net ook ineens weer dat mijn toenmalig vriendje R begin jaren ’80 op klaarlichte dag Harry eens in ons bed vond. Harry was, ondanks de met spijkers afgezette poort, de tuin in gedrongen, die vol wiet stond. Tijdens een vluchtpoging was hij door het zolderraampje heen gezakt, waarna hij in ons bed landde. Hij lag er prinsheerlijk te snurken. Dat ie altijd met dat popje in zijn borstzak zat kan ik me ook herinneren, zo zag ik hem voor het eerst, dertig jaar geleden in het Oude Huis. Ik schreef ooit een gedicht waar hij een bescheiden rol in speelt. ‘Geloof, met Krattenharrie in een bijrol’ heet het en staat in mijn bundel Tuig. Als ik moet optreden en dat gedicht voordraag vertel ik wel es over Harrie. Ik heb vaak gedacht, ik moet ‘m die bundel eigenlijk es geven, maar heb het nooit gedaan, of gedurfd. Anderhalf jaar geleden moest ik eens voordragen in een Gelderse boekhandel waar na afloop een zwerver naar me toekwam. Hij had geen geld voor een bundel en had het gedicht waar Harrie in voorkomt (het is een typisch ‘straatgedicht’) gekopieerd. Hij vond het zo mooi en kende Harrie zelf ook. Of ik het wilde signeren. Ik hou niet erg van optreden en signeren en al die toestanden, maar na het signeren van dat beduimelde blaadje was ik helemaal gelukkig.

Ik was als jong meisje, werkend bij de Komart in Zuid, altijd een beetje bang om Harry tegen te komen als ik bij het emballagehok was. Later leren kennen als aardige goedzak. Iedereen zijn herinneringen. Rust zacht!

Kratten Harry…de bekendste man van Apeldoorn ,wij zullen je nooit vergeten..

rust zacht vriend!

Onze kinderen (nu 14 en 16) zullen een traantje laten als ik zo naar huis ga en vertel dat Harry er niet meer is. Hoe dit is ontstaan zal ik u vertellen. Mijn kinderen zijn op gegroeid tegenover het oude slaaphuis (voormalig gasfabriek). Toen dit nog bevolkt werd door de vorige bewoners konden mijn kinderen rustig rond wandelen wanneer Harry in de buurt was hij zorgde er voor dat mijn kinderen met rust werden gelaten. Hij zorgde er voor dat onze kinderen geen negatief beeld hebben van de daklozen. Harry een prima vent bedankt ook vast namens onze kinderen.

Een markante man is uit ons straatbeeld verdwenen. Ik miste hem al. Nu ik besef dat het definitief is, klopt er iets niet. Dag Harry.

Kratten Harry en Willem, de mondharmonicaspeler, zijn toch de twee meeste markante zwervers van Apeldoorn. Ik maakte zeer geregeld een praatje met Harry. Kon ook niet anders, want hij stond ook regelmatig achter mijn huis. Ik kwam hem dan geregeld een biertje en een boterham brengen. Van het eerste werd hij een stuk blijer dan van het tweede overigens. Een stuk Apeldoornse binnenstadcultuur is verdwenen.
Proost Harry!

Gelukkig kent Apeldoorn mensen zoals Harry. Een uniek persoon getekend door het leven .
Een mooi mens die geleefd heeft.
Hij bracht kleur op zijn unieke manier aan de stad. Het is altijd goed om daar aan te denken.
Harry was geen azijnpisser maar een persoon waar je nooit omheen kon.

Raar te weten dat ik je nooit meer zal zien, nooit meer “Hoe gaat het meisie”..

Rust zacht Harry, je zal gemist worden !!

Als oud groepsleider van het slaaphuis heb ik Harry van nabij meegemaakt en me altijd verbaasd dat hij ondanks zijn hachelijke situatie toch een stuk beleefdheid en behulpzaamheid bezat, waar menig zogenaamde aangepaste burger nog een voorbeeld aan zou kunnen nemen!

En mensen kijk alsjeblieft eens verder waarom iemand geworden is zoals hij/zij geworden is, we hebben niet allemaal geluk in het leven.

Harry, ik hoop dat je vrij van je last bent, en dat het goed is!!!
Dag Harry.

Harrie de supermarkten waren net zo slim als jou, zij brachten ook niet het retour in rekening, maar staken het in eigen zak !

je kan geen mens zijn zonder andere mensen/mensachtigen.
ik was 16 toen ik in APELDOORN kwam wonen .op het oude raadhuis plein leerde ik harry kennen.
een man die op kamers woonde tegenover de oude talens fabriek nabij het station.
hij gaf mensen onderdak die geen slaapplaats hadden .
dat was Harrie net zo goed als de man die kratjes pikten.
ik ben tegen diefstal maar om te over leven moet je soms wel denk ik.
hoe dan ook Apeldoorn mist een bijzondere verschijning nu Harry er niet meer is.

dat was ook Harry hij vond zijn leven goed zo maar toen ik een jonge jongen was en veel dronk en met die gasten rond hing zei hij altijd dat ik wat moest gaan doen en deelde dan een biertje uit zijn plastic tasje uit.
dus de man heeft een speciaal plekje in mijn hart.

Het was druk op zijn begrafenis: 50-75 personen
Een maatje van hem zong een prachtig zelf geschreven lied, een gemeentelijke vertegenwoordiger hield een prachtig verhaal. Ook zijn moeder hield een gevoelig verhaal.
Er waren bloemen, enkelen hadden tegen de warmte maar wat bier meegenomen
respect

Ik hoorde het vandaag van een ook wel bekende zwerver die altijd waar nu de nieuwe Aldi is op hofstraat (zo’n hippie achtige oudere man) en schrok er niet echt van maar gun het niemand

Kratten Harry was iemand die altijd een praatje met me maakte en wist daardoor ondertussen dat het langzaam bergafwaarts ging (kreeg last van allerlei dingen)
hij fietste ook al niet meer en bewoog ook weinig

hij zal zeker worden gemist
maar dan onder de mensen die niet kijken naar hoe iemand eruit ziet
maar ook de binnekant kende van Kratten Harry

en mensen die negatief lullen ….
geef er geen aandacht aan dan worden ze vanzelf stil

Rest In Piece Harry

zover ik gehoord heb is er in de hemel engelen wijn
laat je wel nog wat over als we elkaar weer tegenkomen daar ?

Koning, keizer, admiraal,
dood gaan ze allemaal.

Kratten Harrie was de laatste tijd een erg zieke man. Het lijf gaf het geheel op.
Diverse middelen hadden een fatale invloed op het lijf. Vijf meter lopen zonder buiten adem te zijn was voor hem een hele opgave. En ook de lever stopte ermee.
Wel bleef hij een vriendelijke en behulpzame man.

rust zacht kratten Harry

ik weet ook veel goeie dingen van je
weet dat ron die was toen stadswacht jaren geleden alweer vaak met jou een praatje maakten of je had weer eens een fiets gejat zei je ook zo
en ik ken je niet anders met bier in je hand
je hoorde nee hoort gewoon in Apeldoorns beeld te zijn
we zullen je beeld missen in Apeldoorn